Een eigen huis, een plek onder de zon!

Ja het is echt waar… ik heb een eigen huisje! Weliswaar een huurhuis maar dat mag je toch ook best een eigen huisje noemen? Ik heb twee jaar ingeschreven gestaan (dat is voor kleine Friese dorpjes lang!) en altijd al gezegd dat ik dit huisje zo mooi vond. En dat als het vrij kwam ik het super graag zou willen hebben. Tot het vier weken geleden ineens écht vrij kwam. Ik was helemaal enthousiast en heb er zo’n beetje alles aan gedaan om bij de woningbouw duidelijk te maken dat ik het huisje graag wilde hebben. Het zou weleens kunnen zijn dat ze bij de woningbouw dachten dat ze een stalker hadden. Maar het heeft blijkbaar wel gewerkt want ik heb het huisje gekregen. Het is trouwens een prachtige boven-hoek-woning waar het zonnetje bijna de hele dag op schijnt. Het heeft twee slaapkamertjes en een eigen balkon.

Ik schoot na het horen van het huis-bericht al helemaal in de klus-stress want ik wist dat er een oudere man uit kwam dus dat er nog wel het één en ander aan het huis moet gebeuren. Gelukkig bleek de woningbouw ook al ontdekt te hebben dat er wat achterstallig onderhoud was dus die gaven meteen aan dat ze zelf eerst zouden gaan verbouwen voordat ik de sleutel krijg. Komende maandag is de man die over deze verbouwing gaat weer aan het werk dus ik ben erg benieuwd naar wat hij te zeggen heeft en of hij al een idee heeft over hoelang de verbouwing gaat duren. Het enige wat ik nu weet is dat er sowieso een totaal nieuwe badkamer in komt. De rest moet ik nog horen.

Officieel blijven de sleutels ook tot na de verbouwing bij de woningbouw maar gelukkig mocht ik ze van een aardig meneer bij de woningbouw toch een paar dagen ophalen. Zo kon ik het huisje even van binnen bekijken en wat maten opmeten voor als ik alvast wat spulletjes zou willen kopen. Dat aanbod heb ik natuurlijk niet voorbij laten gaan…Ik heb nu alle maten in een schriftje en alvast een rijtje met dingen die ik moet gaan kopen. De eerste emmer verf is al gekocht en ook een dekbed en twee overtrekken liggen al klaar om straks mee te gaan verhuizen. Ik probeer niet teveel spullen nu al te gaan kopen omdat ik anders straks niet meer in mijn slaapkamer pas aangezien alles wat ik koop niet opgeslagen kan worden in het huisje maar gewoon eerst op mijn slaapkamer moet staan. Maar het is nogal moeilijk om mezelf in te houden. Helemaal als je moeder je meeneemt naar Ikea.

Ik ben reuze enthousiast over mijn huisje en zou er nu al wel in willen. Ik moet alleen nog even geduld hebben. Tot die tijd zal dit blog vast af en toe veranderen in een klus-blog. Ik hoop dat jullie daar mee kunnen leven.

Liefs Tineke