De mooie momenten van afgelopen jaar
Volgende week (10 april) word ik weer een jaartje ouder, 23 om precies te zijn. Ik merk dat veel mensen met oud & nieuw en met mijn verjaardag tegen mij zeggen: ‘Ik hoop dat dit een beter jaar voor je mag worden.’ Dit is natuurlijk gelinkt aan mijn gezondheid. Die, kort samengevat, gewoon slecht is. De mensen die dit zeggen hebben netjes gevolgd wat er allemaal gebeurd is het afgelopen jaar en constateren, tot nu toe, elk jaar dat het niet beter wordt, eerder slechter. Deze conclusie kan ik alleen maar bevestigen. Vandaar dat dit ook een hele terechte en erg lieve wens van deze mensen is. Ik bekeek mijn jaren eerst ook zo omdat gezondheid toch één van de belangrijkste dingen is die je kunt bezitten. Maar als je weet dat je gezondheid niet beter wordt moet je je opstekers, je mooie momenten, je ‘meezitters’ ergens anders zoeken. Daarom bij deze een blog met al mijn gave, stoere, mooie, opstekende, meezittende momenten van mijn 22e levensjaar. Sommige groot, sommige klein, sommige misschien heel normaal maar voor mij allemaal momenten om dankbaar voor te zijn:
Op 11 april, één dag na mijn verjaardag, mocht ik naar het BNN kantoor in Hilversum om een presentatie te geven over onzichtbaarziek.nl. Op 12 april 2012 werd ik n.a.v. die presentatie gekozen tot 1 van de 7 Bikkels van de Bart Foundation.
Barts Bikkel Gala. Ik ben werkelijk op handen gedragen door de mensen daar. Allemaal oprecht geïnteresseerd in onzichtbaarziek.nl en in mij.
Ik met alleen mijn havo diploma en sollicitatie ervaring op niveau bijbaantje mocht een vacature uitschrijven en zelf de sollicitaties leiden en uiteindelijk iemand aannemen. Wanneer maak je dat nou mee?
De Telegraaf belde om te vragen of ik een interview wilde geven.
Ik gejaagd heb op een huisje dat ik heel graag wilde hebben en toegewezen heb gekregen. Dit huis is beter bekend als ‘Casa del Tineke’.
Met mijn eigen auto een ritje maken in het zonnetje + zonnebril met een fijn muziekje op.
Gratis kaartjes krijgen voor de after-show van het concert van Ilse de Lange waarbij ik bijna helemaal vooraan stond. Dit was voor mij echt een ‘once in a lifetime’ kans omdat ik nooit meer zal kunnen staan bij een concert en deze aftershow duurde maar een half uurtje. Iets wat ik staand nog wel kan volhouden
Het toekennen van de thuishulp en de hulp van mijn familie & vrienden zodat ik op mezelf kan wonen.
Met kerst je team bedanken voor hun vrijwillige inzet en erachter komen dat je 30 kaarten nodig hebt. Dat had ik nooit durven dromen dat iets wat begon als grap zo groot zou worden.
De eerste vers gebakken oliebollen van oma.
Mijn vaste artsen. Die hun uiterste best doen eruit te halen wat erin zit.
Twee weken mogen genieten op zonnig Fuerteventura.
De vele lieve bezoekjes, smsjes, reacties op mijn blog, tweets, posts op Facebook, post en cadeautjes, die ik mag ontvangen van volgers etc.
Vrouw van het jaar 2013 worden.
Alle mensen die ik heb mogen ontmoeten afgelopen jaar.
De goedkeuring van de begroting voor onzichtbaarziek.nl.
De offerte tekenen van een geweldig webdesign bedrijf die iets moois gaan maken van zowel tinekeveenstra.nl als onzichtbaarziek.nl
Het nieuws dat de locatie die ik het liefste wilde voor de opening van de nieuwe website(s) akkoord is en geboekt staat voor vrijdagmiddag 27 september. En de zaal is prachtig en past helemaal bij mij en onzichtbaarziek.nl!
Brigitte Kaandorp ontmoeten na haar show in Groningen en horen dat ze mijn verhaal kent, mijn visitekaartjes mee naar huis heeft genomen en zei: ‘Dapper wat je doet.’
En boven alles mijn lieve familie & vrienden. Zij staan altijd voor me klaar ondanks dat ze weten dat ik niet altijd hetzelfde voor hun kan doen. Alle momenten die ik met hen kan doorbrengen zijn kostbaar.
Ik ben er nu vast nog een aantal vergeten maar als ik terug kijk zijn dit de dingen die me het meest bijgebleven zijn. Ik heb thuis een aantal plaatsen in mijn huis waar foto’s, kaartjes of andere spullen liggen van dit soort momenten. Puur om mezelf door de dagen dat het niet goed gaat te slepen. Dat als je voor de 3e keer in 4 weken met hoge koorts in bed ligt er toch nog een glimlachje vanaf kan.
Ook al weet ik dat die paar uurtjes in de week dat ik nog wat doe me af en toe zieker maken…zonder zou ik een stuk ongelukkiger zijn dan ik nu ben. Dus ik verkies (soms) de mooie momenten boven mijn gezondheid. En op de dagen dat ik dat moet bekopen laat ik de mooie momenten mijn troost zijn.
Tot blogs in mijn 23e levensjaar!
Liefs Tineke
