Zomerstop

Zomer in Nederland. Wat een heerlijk weer. Het voelt lang geleden dat we zulk fijn weer hadden. Of ligt dat aan mij? Heb ik teveel binnenkant van het ziekenhuis gezien? De maanden mei, juni en juli (tot nu toe) voelen als een lange ziekenhuistrein waar steeds weer een wagentje extra aankleeft. Een wagentje met een infectie, wagentje streptokokken of een wagentje medicijnen. Ik ben gelukkig niet in het ziekenhuis opgenomen geweest maar het is wel een kettingreactie van infecties en ontstekingen momenteel. Inmiddels zit ik voor 3,5 maand aan de prednison en heb ik mijn 3e antibioticakuur in acht weken achter mijn kiezen. De onderzoeken naar mijn hart & longen zijn uitgesteld naar oktober omdat ik op dit moment fysiek gezien geen fietstest aan kan. Dit maakt ook dat de (eventuele) revalidatie periode helemaal op de lange baan is gekomen. Sint Juttemis misschien?

Ik mag niet klagen want ik weet/ken mensen die het momenteel zwaarder hebben maar mijn hoofd en lijf schreeuwen om een zomerstop. Al is het maar een kleintje. Even het idee hebben dat je geen patiënt bent. Zo weinig mogelijk ziekenhuizen, (huis)artsen en andere zorgverleners maar juist een terrasje pakken als het kan. Zonnen op mijn balkon. Afspreken met vrienden & familie. Dagje uitwaaien op één van de eilanden misschien? En ik geloof dat ik naar mijn hoofd & lijf ga luisteren en een poging ga doen om even een kleine zomerstop te pakken. Me weer een beetje mens voelen. Tineke voelen!

In deze geïmproviseerde zomerstop gaan de dingen voor onzichtbaarziek.nl wel gewoon door. Gelukkig heb ik ontzettend veel hulp van mijn geweldige team en zelfs mijn moeder helpt mee. Zodat alles te doen is en we onze doelen gewoon gaan halen.

Afgelopen maandag was één van die doelen. Ik ben samen met mijn moeder naar het prachtige Amsterdam geweest waar we een bezoekje brachten aan notaris Eekhoff – www.eekhoffcs.nl. Deze notaris heeft zijn kantoor in de PC Hooftstraat en wij mochten op zijn kantoor langskomen. Daar zeggen twee nieuwsgierige vrouwen natuurlijk geen nee tegen. En wat was het leuk! Eerst zijn we naar de notaris geweest wat een heel bijzonder moment was. Stichting Onzichtbaar ziek is officieel een feit. De eerste post van de KvK is al binnen. Wat voelt dit goed. Nooit gedacht dat onzichtbaarziek.nl tot een stichting zou uitgroeien maar als ik kijk naar het aantal bezoekers en de vele reacties dan word ik daar heel blij van. Mensen hebben echt iets aan de website en iets mooiers dan dat kan ik me niet wensen. Ik ben dan ook enorm trots op Stichting Onzichtbaar ziek en het team mensen dat zich dagelijks hiervoor inzet.

Na de notaris hebben we uitgebreid de PC Hooftstraat bekeken en zijn we op een terras gaan zitten. Én het is waar… wil je bekende Nederlanders spotten dan moet je naar de PC. Wij hebben Mari van de Ven en Euvgenia Parakhina gezien maar ook zangeres Do. Haar heb ik gesproken. Wat een aardige vrouw! Helaas moest ze op 27 september al ergens anders optreden maar het was leuk haar te spreken. Nu denk je misschien wat is er op 27 september ’13. Nou dan is namelijk het volgende doel: de opening van de totaal nieuwe onzichtbaarziek.nl website. De uitnodigingen kruipen hier heel langzaam de deur uit. Sommige brengen we langs, anderen gaan met de post. Half augustus willen we alle uitnodigen verstuurd hebben. Op 5 augustus mag ik de website weer komen bekijken bij Iwink in Groningen. Ik heb al het nodige gezien en ik kan jullie vertellen dat het écht heel erg mooi wordt! Voor de rest is het afwachten tot 27 september.

De rest van de tijd ga ik dus naar mezelf luisteren en een zomerstop nemen. Uitrusten en mezelf hopelijk weer helemaal Tineke voelen.

I wish you all a very lovely summer !

Veel liefs,
Tineke ❤