Dé 10 meest populaire vragen #emigreren

Het is grappig dat in bepaalde situaties mensen vaak dezelfde vragen stellen. Dat merk ik maar dat merkt inmiddels ook mijn naaste omgeving. Hieronder dé top 10 vragen tot nu toe: 

1. Ga je echt weg? En ga je dan definitief?
Ja, ik ga echt. Op 31 augustus gaat het vliegtuig. Definitief? Tsja wat is definitief? Ja het heet emigreren omdat je het land verlaat voor een periode die langer is dan 6 maanden. Ik kan niet beloven dat ik daar tot mijn dood blijf wonen. Kan je eigenlijk ooit met 100% zekerheid zeggen dat je ergens voor altijd blijft? 

2. Ga je je ouders niet missen?
Natuurlijk ga ik mijn ouders (familie en vrienden) missen. Geen twijfel over mogelijk. Het helpt overigens heel erg dat ik voel dat ze het me allemaal heel erg gunnen. Ze hebben gezien dat ik me daar beter voel en gunnen mij na 10 jaar ook eindelijk een beter leven. Dat helpt! En natuurlijk is er Skype, What’s app, Facebook, Instagram etc.

3. Wat vinden je ouders ervan? Ze hebben ook maar 1 kind!
Mijn ouders zullen mij (hopelijk, haha) ook gaan missen maar zien dat het daar beter met me gaat en voor hen is dat ook enorm helpend. Ik ben inderdaad enig kind. Ik weet niet of het uitmaakt hoeveel kinderen je hebt in dit geval? Je zou je kind toch ook missen als je er nog 3 had? Ik denk niet dat het uitmaakt in wat voor geval dan ook. Je houdt toch van al je kinderen evenveel? Of je er nou 1 hebt of 10. Toch?

4. En je hondje? Wat gebeurt daarmee?
Ja dat is goeie! Mijn lieve Bente gaat (eerst) niet met mij mee. Ze kan slecht tegen warmte, na 5 minuten zonnebaden is het wel leuk geweest. En is het heel erg gewend dat ze een lekkere tuin heeft om in te rennen. Ik vind het zielig om haar dit te ontnemen en in een warm klimaat te zetten waar ze niet van houdt. Daarom zal ze in eerste instantie bij mijn ouders blijven. Die hebben sinds kort een klein boerderijtje gekocht. Bente is gek op de ruimte daar. Lekker gaten graven in de tuin en rondjes rennen om het huis. Als ik zie hoe blij ze daar is denk ik dat ze daar heel goed af is voor nu. Dat ze bij ons, als familie, zou blijven was nooit een vraag. Ze blijft bij ons! Misschien niet altijd in hetzelfde huis of met dezelfde gezinsleden maar ze blijft bij ons. Ondanks dat het goed is zo kan ik me hier nog weleens wat dubbel/schuldig over voelen. 

5. Het is daar in ieder geval vast goedkoper dan hier?
Nee, niet echt… In sommige dingen is Curaçao wel goedkoper. Zoals bijvoorbeeld benzine. Je gooit zo je tank vol voor maar €25 Of naar de bios gaan kan in de eerste helft van de week heel goedkoop. Maar Curaçao is soms ook echt aanzienlijk duurder. Ik vond het vooral opvallen met zuivelproducten en producten van de drogist. Ik zag bijvoorbeeld een flesje reiniger van Nivea die ik hier in NL koop voor €6. Ditzelfde flesje stond op Curaçao in de winkel voor 18 Naf. Bijna €9. Via een vriend op Facebook zag ik zelfs pakken yoghurt voor 11 Naf. Ruim €5. Dat is 1x misschien nog om te lachen maar als je elke week yoghurt shopt of andere producten die bijna €3 of €4 in prijs verschillen wordt dat al minder grappig. Oftewel je shopt duurder of je moet deels andere producten gaan kiezen. Of het zich dan weer rechttrekt met de dingen die minder geld kosten weet ik nog niet helemaal maar het helpt altijd natuurlijk haha! 

6. Het is daar heel crimineel toch?
Dit is een populaire! Wordt mij vaak gevraagd. Het is ook deels misschien wel waar maar ik kreeg vanochtend nog een bericht via What’s app dat er, 10 kilometer verderop, een 37-jarige man om het leven is gekomen door een misdrijf. Ja, in Friesland. Is de hele wereld niet crimineel? De ene plek zal ongetwijfeld erger zijn dan de ander maar is het ooit ergens 100% veilig. Ik heb daarbij wel geleerd van de avond dat mijn tas gestolen is op Mambo Beach, Curaçao. Je moet daar beter op je spullen passen dan ik hier in Friesland gewend ben. Huizen met 4 sloten voordat je binnen bent, tralies voor de ramen. Allemaal geen uitzondering. Toch voelde ik me daar, in de tijd dat ik er was, nooit echt onveilig.

7. Heb je wel bedacht dat je dan niet zomaar bij familie/vrienden in NL bent?
Om deze moet ik toch altijd stiekem een beetje lachen. Ik hoop dat iedereen die gaat emigreren hier toch wat aandacht aan heeft besteed voordat ze deze keuze maakten. Ik heb hier heel erg goed over nagedacht maar als ik zie wat voor kwaliteit van leven ik hier en daar heb dan is die keuze snel gemaakt. Ik wil gewoon niet langer toekijken hoe mijn vrienden en familie een leven opbouwen/leiden terwijl ik voornamelijk ziek op de bank lig. In de afgelopen 10 jaar heb ik heel hard geprobeerd vrede te sluiten met mijn ziekte maar ik krijg het niet voor elkaar. Ik wil zelf leven en niet het leven aan mij voorbij zien gaan. 

8. Wat ga je daar dan doen?
Bij deze vraag word ik altijd heel hoopvol aangekeken. Alsof ik ga antwoorden dat ik daar werk gevonden heb of een studie gaan doen. Nee sorry… Ik ben daar helaas niet ineens weer gezond. Ik hoop er fijn te mogen wonen, me beter te voelen dan in Nederland, wat medicijnen afbouwen en een fijne kring vrienden te mogen vinden. Dat zijn mijn eerste prioriteiten. 

9. Is de zorg daar wel goed genoeg voor jou?
De basiszorg + medicijnen die ik nu gebruik is er, maar wel wat uitgekleed. Geen reumatoloog meer maar een internist. Dat lijkt een minimaal verschil maar die titel maakt toch uit. De internist weet vaak van een heleboel een beetje. Het schijnt wel dat eens in de zoveel (ik geloof elke 3 maand) tijd een reumatoloog uit het AMC Amsterdam naar Curaçao komt. Dat zou wel erg fijn zijn! De huisartsenpraktijk waar ik bij zat als toerist is erg goed. Ze hebben goed voor mij gezorgd tijdens de 6x dat ik langs geweest ben in 3 maanden haha. Ik heb alle vertrouwen in hen. Via via heb ik ook contact gehad met een tandarts. Dit lijkt ook goed te zijn. De rest is nog een grote verassing maar dit waren voor mij eerst de belangrijkste.

Ik kan me weleens zorgen maken over dit punt. Als dat gebeurd denk ik meteen: ‘Tineke je kan hier twee dingen doen: 1. Thuis blijven, je veel zieker voelen en goede zorg hebben die weinig/niks meer voor je kunnen doen. 2. Gaan, je veel beter voelen en met iets minder goede zorg doen.’ Ik vind het de gok waard.

10. Wat vinden je huidige artsen ervan?
Ik kan niet zeggen dat de hele huidige collectie jubelend reageerde. Durf bijna met zekerheid te zeggen dat er 2 of 3 wat bezorgd zijn of dit avontuur wel op zijn pootjes terecht gaat komen. Máár ze zijn allemaal wel supportive en helpen waar ze kunnen! 

De ultieme afsluiter van deze reeks: Ik zie je nog wel even voordat je weggaat toch?
Ik doe echt héél erg mijn best maar ik weet nu al dat ik energie en tijd tekort ga komen. Ik durf dan ook niemand echt meer beloftes te doen. Vooral niet de mensen die wat verder weg wonen. Neem in ieder geval van me aan dat ik er mijn best voor doe! Wees in ieder geval niet beledigd als het niet lukt. Het ligt dan aan mijn tijd en energie. Hopelijk begrijpen jullie dat. Dankjulliewel! 

Liefs, Tineke