Anders dan anders…

Dit jaar schrijf ik al 15 jaar deze blog. Wat begon als een manier om mijn omgeving op de hoogte te houden over mijn situatie groeide uit tot iets wat bij mij is gaan horen. Ik kan eigenlijk niet meer zonder schrijven. Kleine notities in mijn telefoon, notitieboekjes of het boek wat ik schrijf. Wel merk ik dat ik met mijn blog al langere tijd iets anders wil. Het voelt na 15 jaar een beetje als eentonig en herhalend om nog steeds updates te schrijven. Misschien voelt het zelfs een beetje als ‘zeuren’. Ik wil graag dat mijn website en mijn verhalen blijven bestaan maar ik wil het wel een andere insteek geven.

Wat voor insteek dan? Dat is een hele goeie vraag. Daar heb ik zelf ook lang over na moeten denken. Ik wil een beetje richting mijn levensverhaal en mijn geleerde levenslessen te delen. Dat klinkt misschien wat groots voor iemand van 32 maar ik denk dat ik genoeg meegemaakt heb dat ik het woord levensverhaal en -lessen legaal mag gebruiken. Ik heb daar, naar mijn mening, een leuk format voor bedacht wat ik binnenkort zal laten zien.

Daarnaast heb ik een blokje ‘spreken’ aan mijn website toegevoegd. Ik wil al jaren dolgraag iets teruggeven aan de zorg en haar (toekomstige) medewerkers. Ik heb in het verleden een paar keer gesproken voor een klein groepje jongeren en een keer in het UMCG. Voor mensen uit het (zorg)onderwijs en de zorg die mijn verhaal/casus interessant vinden dan graag aan iets als een gastles of dienen als voorbeeld casus. Mede om meer spreekervaring op te doen maar ook écht om iets terug te geven aan de zorg die altijd zo goed voor mij zorgt.

Als laatste weten de meeste mensen die mij volgen wel dat ik ondertussen ook een boek schrijf. Een combinatie van mijn blogs en een compleet nieuw verhaal. Op Curaçao heb ik twee uur met Esther Jacobs mogen werken. Deze vrouw leert je echt veel in korte tijd. Zij hanteert een methode die Reverse Writing heet. Waarbij je eigenlijk begint met de omslag van je boek. Nu heb ik al een aantal hoofdstukken staan, proeflezers die meelezen, maar werk ik dus ook al aan de omslag. Op de cover hoort natuurlijk een goeie foto. Ik hoop half mei met Benaissa El Yamani te gaan shooten in Drenthe. Ik vind zijn fotografie heel erg mooi. Sommige foto’s zijn echt pure kunst. Ik hoop dat we samen iets heel moois neer kunnen zetten voor de omslag.

Mocht je mijn laatste update over mijn gezondheid op social media gelezen hebben dan klinkt dit misschien rijkelijk ambitieus. Ik heb momenteel opnieuw een terugval en ben het grootste deel van mijn spierkracht in vooral mijn benen opnieuw kwijt. Misschien is dit dan ook wel wat ambitieus, maar dit is de 3e keer dat ik opnieuw (goed) moet leren lopen in 2 jaar. Ik wil niet constant ‘in’ mijn ziekte leven. Ik heb ook écht andere dingen nodig om het leuk te houden. Ik ga wel zien waar dit plan me brengt. Waar het goed loopt en waar het misschien gaat rammelen. Of even niet lukt. Niet geprobeerd is sowieso mislukt!

Ben benieuwd wat jullie ervan gaan vinden. Volgende maand hoop ik het eerste bericht in een nieuw jasje te posten. Wish me luck!

Heel fijn weekend,

Liefs, Tineke